تغییر برای برابری _
تغییر الگوی روسپیگری در ایران
16 مهر 1387 – مرجان سخاوت –
تغیر برای برابری- چندی قبل اخبارجالب توجهی مربوط به روسپیگری در شهر تهران منتشر شد که به جز تحلیل گران مسائل اجتماعی چندان توجه دیگران را به خود جلب نکرد. بسیاری شاید این آمار را تنها نتیجه یک نمونه آمار گیری تصادفی تلقی کردند یا آن را متخص به کلان شهر بزرگی چون تهران ان هم در مقطع زمانی خاص دانستند. اما شواهد حاکی ازاین است که در زیر پوست ایرانشهر ،در کشاکش مسائل و مشکلات و در بی خبری و بی توجهی متولیان و سیاست گذاران اجتماعی و فرهنگی همانند تغییر الگوی ابتلا به ایدز( ازنوع تزریقی به جنسی ) باز هم تغییر دیگری در راه است. اماری که نمی شود کتمان کرد، اگرچه که شاید بسیاری را خوش نیاید . اگر تحقیق انجام شده در شهر تهران حاکی از این بود که » روسپی گری در زنان متاهل بیش از مجردها دیده می شود ، با رشد سریعی هم مواجه است ، دیگر بومی و غیر بومی و تحصیلکرده و غیر تحصیلکرده هم نمی شناسد و انجام آن به خاطر رفع نیازهای ثانویه است تا اولیه » نتایج پژوهشی مشابه که در خصوص روسپیگری در شهر اصفهان انجام شده نیز دقیقا بر همین الگو منطبق است . این پژوهش حاکی از افزایش قابل توجه درصد زنان متاهل به روسپیگری است، از میان افراد بررسی شده 34 و هشت دهم درصد با میانگین سنی 30 سال زنان متاهل بوده اند .( نتایج مطالعه ای که در یکی از محلات فقیر نشین اصفهان در سال 84 انجام شده نیز نشان میدهد که 75 درصد روسپیان ساکن در این منطقه متاهل بوده اند .)
تعداد قابل توجهی از انها نزدیک به 41 و سه دهم درصد از رابطه جنسی ای که با همسر خود داشته اند اعلام عدم رضایت کرده اند . نکته مهم این که نزدیک به 61 درصد آنها از رابطه خود با افراد غریبه هم رضایت نداشته اند.
احترام و ارزش، هویت گم شده
اما بخش کاملتر این پژوهش در خصوص وضعیت روسپی گری بر اساس بررسی 361 پرونده از مراکز بازپروری استان طی سالهای 80 تا 86 انجام گرفته نکات قابل توجه دیگری را هم روشن میکند اینکه در کل 65 و چهار دهم درصد نمونه های مورد بررسی را زنان مجرد ، دو و یک دهم درصد زنان بیوه و 41 و سه دهم درصد را زنان مطلقه و نه و شش دهم درصد زنان متاهل شامل می شود .
78 درصد از افرادی که به عنوان روسپی شناسایی شده اند را دختران فراری تشکیل می دهند ،نزدیک به 82 درصد روسپیان بی سواد اند ، میانگین سنی ازدواج در این افرد 16 سال بوده است و 23 و نه دهم درصد نمونه های بررسی شده قبل از گرایش به روسپیگری مورد سو استفاده جنسی قرار گرفته بودند . نکته قابل توجه در مورد زنانی که در گذشته مورد سو استفاده جنسی قرار گرفته بودند اینکه این سو استفاده در 36 و سه دهم درصد این زنان از سوی افراد غریبه و در 18 و دو دهم درصد آنها از سوی افراد فامیل انجام گرفته بوده است . 64 و چهار دهم درصد این افراد در کودکی و نوجوانی شاهد جرم اعضا خانواده خود بوده اند . 78 وسه دهم درصد این افراد عامل فقر را در روسپیگری مهم عنوان کرده اند و63 و یک دهم درصد نیز نقش والدین را دراین خصوص بسیار موثر دانسته اند و حداقل سن آغاز به روسپیگری میان نمونه های بررسی شده بین 11 تا 18 سال با فراوانی 32 و شش دهم درصد است.
مساله قابل تامل در خصوص روابط عادی این افراد در سطح جامعه و با مردم و دوستان وآشنایان است .. نکته جالب توجهی که از سوی زنان مورد بررسی در این پژوهش عنوان شده این است که 43 و شش دهم درصد مهمترین عامل گرایش خود به روسپیگری را مسائل عاطفی و نیازهای روانی همانند ارزش داشتن ، هویت داشتن ،مورد احترام قرار گرفتن و احساس بودن عنوان کرده اند .و تنها 19 و چهار دهم درصد به فقر اشاره کرده اند . اما وقتی از این افراد سوال شده که چه عواملی را در پیشگری از روی آوردن به شغل روسپیگری موثر و مهم میدانید به ترتیب رفع مشکلات مالی(63 و یک دهم درصد) ، رفع نیازهای عاطفی(45 و شش دهم درصد )، داشتن خانواده سالم و سرپناه (36 و نه دهم)، انتظار احترام به حقوق (22 و چهار دهم درصد) و نبود بد بینی به زن مطلقه و بیوه از سوی مردم (20 و هفت دهم درصد) را به ترتیب به عنوان مهمترین عوامل پیش گیری بیان کرده اند .
دراین پژوهش اگرچه 58 و هفت دهم درصد زنان گفته اند که دوستانشان از شغل آنها مطلع هستند اما مساله قابل تامل دیگری که به آن اشاره شده این است که 82 درصد زنان همچنان نگران به اصطلاح آبرو و سطح پذیرش خود از سوی جامعه اند و دغدغه این را دارند که اگر اقدام به کنار گذاشتن این شغل کنند جامعه همانند یک فرد عادی پذیرای آنها هست یا خیر؟ و در کل 73 و نه دهم درصد تمایلی به ادامه شغل خود ندارند .
بیان دیدگاه